Міліцыя: «Знайшлі цэлы арсэнал»
Увечары 23 сакавіка міліцыя прыйшла з аглядам сама меней да сямі жыхароў Наваградку. Сярод іх быў
У Youtube-канале МУС зьявіўся відэаролік пра затрыманьне
Сын затрыманага: «Зброя захоўвалася ў музэі»
Як расказаў сын затрыманага Аляксандар Лаўрушчык, міліцыя прыйшла да ягонага бацькі, як ён зразумеў, з прафіляктычнай мэтай перад Днём Волі, як і да іншых, хто ўжо быў асуджаны раней за ўдзел у недазволеных масавых мерапрыемствах. Сяргей Лаўрушчык ужо сядзеў на «сутках» за мітынгі.
«Яны дагэтуль ня могуць зразумець, хто спонсар, хто ўсё арганізуе. Яны хацелі знайсьці гэтага чалавека, але безвынікова», — камэнтуе Аляксандар паводзіны міліцыі ў дачыненьні да актывістаў. Ён перакананы, што ніякага арганізатара пратэстаў няма.
Сын прыехаў крыху пазьней за пачатак агляду хаты і іншых будынкаў на прыватнай тэрыторыі. Ён пацьвердзіў, што ў будынках побач з домам захоўвалася некалькі штык-нажоў ад вінтоўкі Мосіна і ад вінтоўкі Маўзэра, шабля, іржавыя боепрыпасы
«Гэты дыск пусты ляжаў свабодна ў музэі. У бацькі ёсьць свой музэй. Там ён калекцыянаваў рэчы, якія нагадваюць яму пра нашую гісторыю савецкага часу і Вялікага Княства Літоўскага», — расказвае Аляксандар.
«Відаць нават на гэтым відэа, што ўсё гэта ржавае. Яно не страляе», — перакананая знаёмая Лаўрушчыка.
Аднак зброю маюць аддаць на экспэртызу, каб высьветліць, наколькі яна рабочая.
Музэй зьявіўся з прадметаў, якія належалі сям’і. Там захоўваюцца патэфоны з кружэлкамі, кросны, старыя насьценныя гадзіньнікі, гліняны і шкляны посуд, фатаздымкі, манэты.
Ёсьць «куток Уладзімера Высоцкага», які здымаўся ў фільме ў Наваградку. Прыкладам, адна зь вінтовак дасталася Лаўрушчыку ў падарунак ад дзеда. Экспанаты былі ня толькі XX стагодзьдзя, але трапляліся і знаходкі
Усяго год таму пра Сяргея Лаўрушчыка і ягоны музэй пісала дзяржаўная раённая газэта.
Аляксандар бачыў раней дома бел-чырвона-белыя сьцягі, але ня лічыць гэта парушэньнем закону, хоць міліцыянты называлі іх пры аглядзе «забароненай сымболікай».
«Гэта нашая сымболіка. Мы мусім яе цаніць і любіць. Гэта нашая гісторыя. Ніхто ня мае права яе абражаць і параўноўваць з фашыстамі», — кажа Аляксандар пра знойдзеныя бел-чырвона-белыя сьцягі.
«Ён на мядзьведзіка троху падобны»
Адна з калег Лаўрушчыка расказала, што гэта чалавек, які цікавіцца гісторыяй «ад душы», заўжды размаўляў па-беларуску.
«На працы да яго заўсёды добрае стаўленьне. І ён стараецца зрабіць, як для людзей. „Дзевачкі, буду старацца“. Пазытыўны, камунікабэльны. Чалавек, які нечым цікавіцца, і заўжды цікавы. Ён пра ўсё расказвае з энтузіязмам. Ён вельмі добры чалавек, пазытыўчык такі», — расказвае калега.
Яна кажа, што Сяргей мог расказваць пра кожную манэтку ў музэі цэлую гісторыю, бо «яму было цікава гэта памятаць».
«Ён на мядзьведзіка троху падобны, невысокага росту, каржакаваты. У ім ёсьць такая наіўная недарэчнасьць, дзесьці кудлатая валасінка. І гэта так міла! Гэта прыцягвае да сябе. А ня нейкі брутальны мужчына, які пойдзе страляць», — апісвае характар калегі суразмоўца.
Калі забілі Рамана Бандарэнку, Сяргей Лаўрушчык паставіў у сваім двары крыж. Гараджане прыходзілі да крыжа і ставілі пад ім лямпадкі памяці Рамана. Ён пафарбаваў браму ў двары ў белы і чырвоны, міліцыя вымусіла яго прыбраць гэтыя колеры. Гаспадар урэшце паслухаўся. Лаўрушчык таксама хацеў сёлета ўсталяваць у Наваградку шыльду памяці навукоўца Яўхіма Карскага.
