Павел і Ірына Спірыны разам з маленькім Арцёмам. Фота: уласны архіў

Але Ірына не апусціла рук і працягвае змаганне. Нягледзячы на тое, што ўсё абсталяванне арыштавалі, яна марыць, што знойдуцца неабыякавыя беларусы, якія дапамогуць вярнуць арыштаваную тэхніку – гэта можна зрабіць, выплаціўшы штраф. Ірына вельмі хоча, каб Паўлаў канал жыў – і абяцае надалей распавядаць праз яго навіны ад мужа, калі атрымаецца вярнуць абсталяванне.

Ірына Спірына разам з сынам Арцёмам. Фота: уласны архіў

«У яго такія светлыя блакітныя вочы – я адразу патанула ў іх і закахалася, калі яго пабачыла!» – светла ўспамінае Ірына, а пасля закрывае твар рукамі і зрываецца на плач. Цяжка ўсведамляць, што твой каханы чалавек, бацька дзіцяці – за кратамі праз страшны несправядлівы прысуд: «Мне проста было важна бачыць яго кожны дзень».

«Вырак, вядома, жорсткі, улічваючы тое, што я не вінаваты і проста хацеў дапамагчы людзям. Ну, што ж рабіць, прыходзь на спатканні. Скажы ўсім сябрам «дзякуй» за падтрыманне», – піша Павел у лісце да жонкі.

Арцём, сын Паўла і Ірыны, ціха робіць урокі за сталом. Не вельмі даецца матэматыка. Раней дапамагаў тата. А цяпер замест таты – толькі татаў партрэт на стале.

Арцём, сын Паўла і Ірыны Спірыных. Фота: уласны архіў